Hedendaagse na’oorlogse repressiekinderen

Hedendaagse na’oorlogse repressiekinderen…
*****
‘Het zijn toch nog maar kinderen, maar wèl ook kinderen
van de rekening’… hoor je dikwijls zeggen. In deze is er het boek ‘Kinderen van de repressie’ van auteur Koen Aerts over ‘Hoe Vlaanderen worstelt met de bestraffing van de collaboratie’.
***** Vlaams, mistig, Duits…
Spijtig dat ‘het’ er ooit moest komen, maar onder het hoofdstuk ‘Jeugdcollaboratie : daders of slachtoffers?’
krijg je een keurige analyse van de wirwar aan Vlaamse
en Duitsachtige organisaties.
‘We zongen over Lievevrouw van Vlaanderen en baden
het rozenhoedje…en dan wel-ter-rusten’ wist een grijs
‘repressiekind’ me ooit te vertellen. Zijn Vlaamse vonk
werd erdoor definitief ingebeiteld. Het werd nog versterkt door de repressie die het gezin en héél de familie genadeloos trof.
Samengeteld kom je tot maximaal vijftienduizend Vlaamse
jeugdcollaborateurs, knipogend naar de Nieuwe Orde
als jonge vrienden van de Duitse bezetter.
Naar het Oostfront ten strijde trekken tegen de Russen
voelde als een ‘richtige promotie’; meisjes dienden in
het Duitse Rode Kruis. Vaak was er heel veel onwetendheid, zeg maar structurele naïviteit in het spel.
Als Hitler zich in 1945 van het leven beneemt liggen de
land- en andere kaarten anders.
Bij de bevrijding gaat de bestraffing van de collaboratie
onmiddellijk van start …”maar wat met dat joênk volk”?

Het zijn wel allemaal dik triestige verhalen, zoals beschreven in het hoofdstuk “Afwezige ouders : wie zal er voor de kinderen zorgen?”
Kant van de geschiedenis
Heden draagt de gemeenschap nog héél veel “zwart”kijkerij met zich mee, zelfs naar achterkleinkinderen toe.
De documentaire beschrijvingen liegen er niet om zoals
in ‘Het DNA van het heden’, ‘Het kind en het badwater’,
‘Getekend voor het leven?, ‘De zwarte zuil’, ‘De toekomst van het verleden’. Veel motieven en emoties van concrete
mensen van ‘beide kanten’ komen aan bod met de 2de
wereldoorlog als ijkpunt. Weet wat? Een Vlaamse vorser
kon in de koffiekamer van een WOII-archief een gewezen
hogere nazi spreken. De Duitser wist met de grootste pertinentie te vertellen dat àllen die hielpen het Duitse Rijk
te institutionaliseren làter van kant zouden worden gemaakt!
Wetenschappelijke Koen Aerts
Professor Bruno De Wever van de UGent wees op het groot
belang van het onderzoek, temeer de generaties beginnen op te schuiven. Nederland heeft inzake ‘verkeerd gezeten’ een andere ‘cultuur’.
Koen nam het initiatief voor een referentiesite over de
Tweede Wereldoorlog, dan verder gerealiseerd door het Rijksarchief.
Voor de de Canvasreeks over ‘kinderen van de collaboratie’
(2017) deed hij ontzaglijk veel research. Ligt voor de ontzaglijke lijst van onuitgegeven én uitgegeven, literatuur,
het personen- en zakenregister, dit laatste met stevig
geduide historische begrippen.
Veel televisiekijkers herinneringen zich nog de
opvoering ‘Wit & Zwart’ van het MMT (Mechels Miniatuur Theater), geïnspireerd op een boek van Gerard Walschap.
En er zijn de legendarische herinneringen aan de TV-uitzendingen van Maurice De Wilde op de VRT.
Wie weet volgt er nog een reeks over ‘kinderen van de
weerstand’ én later…een conversatiereeks tussen de twee
soorten kinderen? (fch)
*****
INFO : Polis * koen.aerts@ugent.be

redactie www.frankcraemers.be, * 0474/98 37 91

==>> http://us14.campaign-archive1.com/?u=f79684dc8e7a3997a924a8d73&id=1edb4ba9be&e=3328bc0cf4
x